تالاب هشیلان کرمانشاه در شرایط مطلوب است - وبلاگ تفریح و سرگرمی

به گزارش وبلاگ تفریح و سرگرمی، تالاب هشیلان کرمانشاه بر اساس شاخص ها و ضرایب محاسبه شده در قالب پژوهش آنالیز سلامت تالاب هشیلان از جنبه حضور آلاینده های فلزات سنگین، هیدروکربن های نفتی کل (TPH) و میکرو پلاستیک ها در شرایط مطلوبی واقع شده است، گرچه زیاد بودن شاخص های خطر در بعضی از ایستگاه ها می تواند دلیلی برای افزایش آلودگی تالاب هشیلان در آینده باشد.

به گزارش وبلاگ تفریح و سرگرمی به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سجاد عباسی مجری این طرح که با همکاری این پژوهشگاه و مرکز نخبگان و استعدادهای برتر صورت گرفته است، گفت: این پژوهش نشان داد که در تالاب هشیلان کرمانشاه غلظت آلاینده ها در بعضی از ایستگاه ها تا حدودی زیادتر از استاندارد است.

او با بیان این که این امر می تواند به دلیل نزدیکی ایستگاه های مربوطه به مسیرهای رفت وآمد خودروها و وسایل و ادوات کشاورزی باشد، اضافه کرد: در رسوبات بیشترین غنی شدگی ها در ایستگاه های S5 و S6 مشاهده شد که زهاب های کشاورزی در این ایستگاه ها از محیط خارج می شوند.

این پژوهشگر با تشریح فرایند تغییرات میانگین ضریب غنی شدگی عناصر مختلف توضیح داد: بر اساس مدل PMF عناصر سرب، روی، نیکل، کبالت، منگنز، آلومینیم، کروم، تیتانیم، آرسنیک، اسکانیم و آهن در ایستگاه های به طور تقریبی رفتاری مشابه و درنتیجه منشأ مشترک دارند.

عباسی اظهار کرد: با توجه به ضریب غنی شدگی، عدم مشاهده چولگی و گستره تغییرات کم آن ها می توان عنوان کرد که این عناصر بیشتر تحت تأثیر منابع زمین زاد هستند در حالی که عناصر مولیبدن، کادمیم، آنتیموان و مس، بر اساس مدل PMFمنشأ مشترک در تالاب هشیلان دارند و از طرفی بر اساس نتایج ضریب غنی شدگی، چولگی و گستره تغییرات زیاد این عناصر می توان دریافت که احتمالا در تالاب هشیلان منشأ مشترک انسان زاد برای این عناصر وجود دارد.

او با اشاره به این نکته که در محیط آب نیز در بعضی از ایستگاه ها به دلیل عمق کم و راکد بودن آب شاهد افزایش غلظت آلاینده ها بوده ایم، اضافه کرد: نتایج این مطالعه نشان داد که عناصر سرب، نیکل، کبالت، منگنز، آرسنیک، آنتیموان، کروم، تیتانیم، آلومینیم، اسکاندیم و آهن بین دو محیط آب و رسوب اختلاف معناداری دارد.

عباسی اعلام نمود: این موضوع می تواند بیانگر انحلال پذیری کم این عناصر در آب باشد که باعث اختلاف معنادار غلظت این عناصر در دو محیط می گردد.

این پژوهشگر اظهار کرد: ضریب تفکیک بیش از 9/2 عناصر آلومینیم، آهن، نیکل، تیتانیم، کروم، منگنز، مس، کبالت، سرب، اسکاندیم و آرسنیک نیز نشان می دهد که این عناصر بیشتر در فاز جامد رسوب و به شکل کمپلکس های پایدار در محیط حضور دارند.

او اضافه کرد: اگر عناصر روی، مولیبدن، آنتیموان و کادمیم با ضریب تفکیک کمتر از 9/2 باشد، نشان می دهد که این عناصر بیشتر در فاز محلول آب حضور دارند و انحلال پذیری بیشتری در آب دارند و نتایج روش ویلکاکس (wilcox) نشان داد که شرایط این آب ها برای مصارف کشاورزی تا حدودی در محدوده مناسب است.

این پژوهشگر بابیان این که بعضی از ایستگاه ها، شوری نسبتا بالایی نشان دادند که به دلیل عمق کم و راکد بودن آب این ایستگاه ها است، توضیح داد: بنابراین آب ایستگاه های S1، S2، S3 و S5 در کلاس آب خوب برای کشاورزی و ایستگاه های S8 و S12 در کلاس آب متوسط برای کشاورزی قرار می گیرند.

او اضافه کرد: نتایج این پژوهش نشان می دهد که غلظت TPH از 2/4 میلی گرم در کیلوگرم در ایستگاه S1 تا 76 میلی گرم در کیلوگرم در ایستگاه S2 تغییر می نماید، بنابراین تمامی نمونه های رسوب تالاب هشیلان از لحاظ آلاینده ها آلی غیر آلوده است.

عباسی با اشاره به مشاهده شدن ذرات میکرو پلاستیک در اغلب ایستگاه های رسوب و آب تالاب هشیلان گفت: بیش از 90 درصد از میکرو پلاستیک های شناسایی شده رشته ای شکل هستند و اغلب اندازه ای کمتر از 100 میکرومتر دارند و نتایج به خوبی نشان می دهد که مکان های تفریحی و وسایل پلاستیکی مورداستفاده کشاورزان باعث افزایش تعداد این ذرات در محیط شده است.

مجری طرح اعلام کرد: غلظت ترکیبات فسفر و نیتروژن در آب این تالاب به دلیل استفاده از کودهای کشاورزی بیشتر از حد مجاز است که در صورت تأمین نشدن اکسیژن موردنیاز آب تالاب و عدم نظارت بر میزان کوددهی کشاورزان و زهاب ورودی به این تالاب می تواند منجر به تغذیه گرایی و در نهایت مرگ تالاب هشیلان و اکوسیستم آن گردد.