10 دانشگاهی که برای رسیدن به آن ها جگر شیر ضروری است (قسمت دوم) - وبلاگ تفریح و سرگرمی

به گزارش وبلاگ تفریح و سرگرمی، زندان ها داخل شهر ساخته شده اند، دانشگاه ها برعکس. دانشجوهایی که هر روز برای رسیدن به دانشگاه، باید ساعت ها در راه باشند، از جهت طولانی خانه تا دانشگاهشان می گویند.

به گزارش خبرنگار دانشگاه وبلاگ تفریح و سرگرمی، کوه یا بیابان جزء مناطق گردشگری به حساب می آید و بهترین مکان برای کسانی است که دغدغۀ گردش، تفریح و طبیعت گردی دارند. اما قشر دیگری نیز در کشور هستند که گذرشان به کوه یا بیابان می خورد، اما نه برای تفریح بلکه برای تحصیل علم و مشغول شدن به درس و بحث. جایی که از آن صحبت می کنیم، دانشگاه است.

سه گروه با دانشگاه کار دارند: اساتید، کارمندان و دانشجوها. اساتید که غالباً مسئله ای ندارند و با وسیله شخصی به دانشگاه رفت وآمد می نمایند. کارمندان در ساعت تعیینی با سرویس می آیند و در ساعت تعیین نیز با سرویس برمی گردند. اینجا فقط دانشجو ضرر می نماید که هم سختی راه را به جان می خرد و هم هزینه را.

در قسمت اول گزارش دانشگاه بدراستا مختصری از مسائل این نوع دانشگاه ها نوشتیم و چند نمونه نیز معرفی کردیم. در قسمت دوم این گزارش نیز چند نمونۀ دیگر از این دانشگاه های بدراستا را آنالیز می کنیم تا به یک جمع بندی در این باره برسیم.

5) دانشگاه آزاد، لاغری با تضمین 100 درصد!

همین سال گذشته بود که ضایعۀ دردناکی در دانشگاه آزاد رخ داد. اتوبوس حامل دانشجو ها ترمز بُرید و در سراشیبی راستا داخل دانشگاه چند خانواده را داغدار کرد. خوشبینانه نگاه کنیم، احتمالاً زمانی که دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات را ساختند به فکر ورزش دانشجو ها بودند: یک کوهنوردی رایگان با تضمین صددرصدی لاغری! اما نمی دانستند خطراتی نیز متوجه دانشجو ها می گردد. شاید آن زمان کوه خواریِ قانونی، کلاس کار بوده و شاید هم زیبایی داشتن دانشگاهی که تله کابین داشته باشد، ترجیح داده می شده است. اگر راستا بی آرتی میدان آزادی تا دانشگاه راه نمی افتاد که سختی های رسیدن به دانشگاه دوچندان می شد. مجال معرفی همه واحد های دانشگاه آزاد که در کوه ساخته شده است، در این گزارش نیست. می گذاریم و می گذریم...

4) گرچه دور است، ولی تهران است

اگر بعضی دانشگاه را در کوه ها می سازند، بعضی نیز دانشگاه را در بیابان بنا می نمایند. دانشگاه شاهد قدیم تر ها بیابان هایش بیشتر بود، اما این روز ها سرسبزتر شده است. اما چه سرسبز باشد چه نباشد، 10 کیلومتر از شهر بیرون، پشت عوارضی تهران-قم است و همین دانشجو های بومی را شاکی نموده است. تنها را دسترسی به دانشگاهی با این موقعیت فقط مترو است. فقط هم ایستگاه حرم امام در انتهای خط 1 مترو، بعد هم فقط با سرویس های مخصوص دانشگاه می گردد به دانشگاه رسید. چه راه طاقت فرسایی! دانشجو ها به خاطر اینکه در تهران درس می خوانند خدا رو شکر می نمایند و با داشته هایشان می گذرانند، اگرچه راستا دور باشد.

3) فقط سرسبزی کافی نیست

زنجان جزو شهر های دیدنی و البته خوش آب وهوای کشور است. دانشگاهی هم که داخل این شهر باشد قطعاً زیباست. ولی آیا صرفاً زیبایی کافی است؟ دانشگاه زنجان حدود شش کیلومتر از ابتدای شهر زنجان فاصله دارد. بستگی به اینکه کجای شهر باشی، زمانی که برای رسیدن به دانشگاه در راستا هستی، متفاوت می گردد. یکی از دانشجو ها می گوید که با موتورسیکلت تا دانشگاه می روم، نیم ساعت در راهم. اگر با وسیله حمل ونقل عمومی بخواهیم به دانشگاه برویم که چه مدت طول می کشد و یا چند مرحله باید وسیله عوض کنیم، خدا می داند!

2) شهری با دانشگاه های در حاشیه

از شهر سبزوار به سمت شمال که برویم به شهرک توحید می رسیم. بعد از شهرک توحید، دانشگاهی به نام حکیم سبزواری ساخته شده است. دانشگاهی با وسعت زیاد در کنار جاده سبزوار-طبس که فضای سرسبز و خوش آب وهوایی دارد، اما این دانشگاه از مرکز شهر سبزوار فاصله دارد و این برای دانشجویان بومی سختی هایی دارد.

پزشک های آینده و دانشجو های دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی سبزوار هم از غرب شهر که خارج می شوند، ابتدای جاده سبزوار-شاهرود به دانشگاهشان می رسند. به نقشۀ جاگیری دانشگاه های دیگر که نگاه می اندازیم، دانشگاه فناوری نوین و فنی سبزوار جنوب جغرافیایی شهر و دانشگاه پیغام نور منتهی الیه شمال شرق روی نقشه جای گرفته است. دردسر های رسیدن به دانشگاه ها در شهر سبزوار یکی دوتا نیست.

1) دانشگاه دخترانه بیرون شهر!

دانشگاه حضرت معصومه یکی از دانشگاه های تک جنسیتی است که فقط دانشجوی دختر پذیرش می نماید. از نام دانشگاه پیداست که در شهر قم ساخته شده است، اما با فاصله بسیار زیاد از مرکز شهر و بعد از شهرک پردیسان قم که بعد از آن بیابان است و اتوبان! حتی برای دانشگاه پیغام نور قم هم که ده کیلومتر به شهر نزدیک تر است، تاکسی یا خودرویی برای تردد پیدا نمی گردد، چه برسد به دانشگاه حضرت معصومه که در نقطۀ دورتری واقع شده است! فقط خطوط اتوبوس های شرکت واحد قم با زمان طولانی گذرشان به آنجا خواهد خورد. با تعاریف علمای قم از این دانشگاه، چرا دختر ها به نقطه دوری از شهر برای تحصیل می روند؟!

البته از حق نگذریم، دانشگاه مقابل استادیوم یادگار امام قم است، بخواهیم خوشبینانه نگاه کنیم شاید می خواستند شرایط ورود خانم ها به استادیوم آسان تر گردد!

دانشجوهایی که پژمرده می شوند

اولین توجیه سازندگان و مؤسسان این نوع دانشگاه ها این است که از مرکز شهر باید تمرکززدایی گردد تا بار ترافیکی و جمعیتی به هستۀ اصلی شهر وارد نگردد. ارزان بودن و وسعت زمین از یک طرف و تجمیع واحد های مختلف دانشگاه نیز از دلایلی است که برای ساخت دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی خارج از شهر آورده می گردد. البته همکاری آموزش عالی با شهرداری ها و شورای شهر ها برای ساماندهی دسترسی به دانشگاه ها از مراکز شهری جزو اولویت های دانشگاه هاست.

در مقابل وجود دانشگاه ها در بیرون از شهر می تواند منجر به ایزوله شدن دانشگاه ها و دانشجویان از جامعه گردد. تا وقتی مردم با بدنۀ دانشگاه و بالعکس دانشجو و دیگر افراد دانشگاه با مردم جامعه در ارتباط مستقیم نباشند، رسالت واقعی دانشگاه محقق نخواهد شد. به خاطر دسترسی های سخت و راستا های طاقت فرسا، بیشتر دانشجو ها از دانشگاه های بدراستا فراری اند و دیگر انگیزه و امیدی برای دانشجویان باقی نمی ماند تا در دانشگاه به فراوری علم و حل مسائل کشور بپردازند.

منبع: خبرگزاری دانشجو