تفال به حافظ امروز دوشنبه 29 خرداد ماه 1402، دفترِ دانش ما جمله بشویید به مِی - وبلاگ تفریح و سرگرمی

به گزارش وبلاگ تفریح و سرگرمی، فال گرفتن از آثار ادبی، از باور های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می بردند بهره ای از کلام حق دارند رجوع می شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما به جای مانده است.

سال ها دفترِ ما در گرو صَهبا بود

رونقِ میکده از درس و دعایِ ما بود

نیکیِ پیرِ مغان بین که چو ما بدمستان

هر چه کردیم به چشمِ کَرَمَش زیبا بود

دفترِ دانش ما جمله بشویید به مِی

که فلک دیدم و در قصدِ دلِ دانا بود

از بتان آن طلب ار حسن شناسی ای دل

کاین کسی گفت که در علمِ نظر بینا بود

دل چو پرگار به هر سو دَوَرانی می کرد

و اندر آن دایره سرگشتهٔ پابرجا بود

مُطرب از دَردِ محبت عملی می پرداخت

که حکیمانِ دنیا را مژه خون پالا بود

می شکفتم ز طرب زان که چو گُل بر لبِ جوی

بر سرم سایهٔ آن سروِ سَهی بالا بود

پیرِ گلرنگِ من اندر حقِ اَزْرَق پوشان

رخصتِ خُبث نداد ار نه حکایت ها بود

قلبِ اندودهٔ حافظ بَرِ او خرج نشد

کاین مُعامِل به همه عیبِ نهان بینا بود

توضیح لغت: صهبا: می/ آن: نمک و چاشینی؛ حالتی و کیفتی را گویند که در حسن می باشد و به تقریر در نمی آید و آن را جز با ذوق نمی توان یافت/ سرو سهی بالا: سرو راست قامت

تفسیر عرفانی:

سالکان راه عشق پیوسته به واسطه چرخ گردون در بوته آزمایش قرار می گیرند و از درد عشق شکوه می نمایند تا به واسطه نظری از دوست به شادمانی برسند.

تعبیر غزل:

امید است خداوند کریم گوشه چشمی به تو نظر کند. درد و غم خود را از افرادی که ادعای رفاقت می نمایند مخفی کن. خداوند خود آن را درمان خواهد نمود. مطلع باش که در پس پرده علیه تو فتنه می نمایند؛ روزی که پرده ها کنار رود این افراد رسوا می شوند. از ریا و تزویر دوری کن.