قلقلک درمانی برای مقابله با پیری - وبلاگ تفریح و سرگرمی

به گزارش وبلاگ تفریح و سرگرمی، پژوهشگران انگلیسی در آنالیز جدید خود دریافتند که می توان با استفاده از یک جریان الکتریکی ملایم که احساسی مانند قلقلک را منتقل می نماید، به بهبود سلامت روحی و جسمی افراد مسن یاری کرد.

به گزارش ایسنا و به نقل از وب سایت رسمی دانشگاه لیدز، پژوهش جدیدی نشان می دهد که قلقلک دادن گوش با یک جریان ملایم الکتریکی می تواند تعادل دستگاه عصبی خودگردان(ANS) را تا حدودی بازگرداند.

دانشمندان در آنالیز های خود دریافتند که یک درمان مختصر روزانه به مدت دو هفته می تواند به بهبود سلامت جسمی و روحی منجر گردد و زندگی، روحیه و خواب بهتری را به ارمغان بیاورد. در این درمان موسوم به تحریک عصب واگ به وسیله پوست(tVNS)، جریان الکتریکی ملایمی به گوش ها منتقل می گردد که دردی به همراه ندارد. این جریان، سیگنال هایی را از عصب واگ به سیستم عصبی بدن منتقل می نماید.

این پژوهش که در دانشگاه لیدز(University of Leeds) انگلستان اجرا شده، درمانی را پیشنهاد می دهد که می تواند به کند شدن یکی از اثرات مرتبط با افزایش سن یاری کند. این روش می تواند از افراد مسن در برابر مسائل وخیمی مانند فشار خون بالا، بیماری قلبی و فیبریلاسیون دهلیزی که با افزایش سن پیش می آیند، محافظت کند. پژوهشگران باور دارند که درمان با این روش می تواند به افراد مسن یاری کند تا با آنالیز سیستم کنترل داخلی بدن، سلامتی خود را به دست بیاورند.

دکتر بئاتریس برترتون(Beatrice Bretherton)، پژوهشگر دانشگاه لیدز گفت: گوش، مانند دروازه ای است که می توان از آن، برای بازگرداندن تعادل متابولیک بدن استفاده کرد. با استفاده از این روش، دیگر احتیاجی به روش های درمانی تهاجمی نخواهد بود. ما برای آنالیز های بیشتر در خصوص اثرات تحریک روزانه گوش، مشتاق هستیم زیرا تاکنون، واکنش های قابل توجهی در این زمینه مشاهده نموده ایم.

• دستگاه عصبی خودگردان چیست؟

دستگاه عصبی خودگردان، بسیاری از عملنمودهای بدن از جمله هضم غذا، تنفس، ضربان قلب و فشار خون را که احتیاجی به فکر آگاهانه ندارند، کنترل می نماید.

رشته های عصبی حرکتی دستگاه عصبی خودگردان، از رشته های عصبی پاراسمپاتیک و رشته های عصبی سمپاتیک تشکیل شده اند که برای رسیدن به تعادل در فعالیت، با یکدیگر همکاری می نمایند. رشته های سمپاتیک، به بدن یاری می نمایند تا برای واکنش فیزیولوژیک جنگ یا گریز آماده شوند؛ در حالی که رشته های پاراسمپاتیک، برای فعالیت های مربوط به استراحت و هضم، ضروری هستند.

هنگامی که بدن پیر می گردد و به مقابله با بیماری ها می پردازد، تغییراتی در تعادل آن پیش می آید که یکی از آنها، شروع تسلط رشته های سمپاتیک است. این عدم تعادل موجب می گردد که بدن بیشتر مستعد بیماری های جدید باشد و با افزایش سن، عملنمودهای مرتبط با سلامتی کاهش یابند.

پزشکان، مدت ها سعی داشته اند از جریان های الکتریکی برای تحت تاثیر قرار دادن سیستم عصبی استفاده نمایند. عصب واگ، عصب اصلی در سیستم پاراسمپاتیک است و پژوهش های پیشین، احتمال استفاده از روش تحریک عصب واگ را در درمان افسردگی، صرع، اضافه وزن، سکته، وزوز گوش و بیماری های قلبی مورد آنالیز قرار داده اند. در هر حال، این نوع از تحریک، به عمل جراحی احتیاج دارد تا الکترودها در ناحیه گردن کاشته شوند؛ در نتیجه هم هزینه و هم عوارض جانبی را به همراه دارند.

پژوهش جدید دانشگاه لیدز نشان می دهد که می توان گروهی از عصب های واگ را که در قسمت های خاصی از گوش خارجی و در زیر پوست قرار گرفته اند، بدون جراحی تحریک کرد.

آنالیز های پیشین پژوهشگران لیدز حاکی از این بود که به کار بردن محرک های مختصر الکتریکی در عصب واگ گوش می تواند تعادل دستگاه عصبی خودگردان را در یک فرد 30 ساله سالم بهبود ببخشد. دریافت این محرک های الکتریکی، احساسی مانند قلقلک را منتقل می نماید.

پژوهشگران دیگر در سراسر دنیا، در حال حاضر سعی دارند بفهمند که آیا تحریک عصب واگ به وسیله پوست می تواند درمانی برای مسائل گوناگون از جمله بیماری های قلبی و روحی باشد یا خیر.

یکی از شرکت نمایندگان این آزمایش که 70 سال دارد، پس از پشت سر گذاشتن این درمان گفت: من از شرکت کردن در این آزمایش جالب شاد شدم زیرا این روش به من یاری کرد تا مراقب سلامتی خود باشم. این آزمایش، پروژه شگفت انگیزی بود و افتخار می کنم که بخشی از آن بودم.

پژوهشگران در این آزمایش، افراد بالای 55 سال را که تعادل دستگاه عصبی خودگردان آنها کمتر بود، مورد آنالیز قرار دادند. در این آزمایش، 29 داوطلب سالم که بالای 55 سال داشتند، شرکت کردند و تحریک عصب واگ به وسیله پوست، به مدت دو هفته و روزانه به مدت 15 دقیقه روی آنها انجام شد.

این روش درمانی توانست فعالیت رشته های پاراسمپاتیک را افزایش و فعالیت رشته های سمپاتیک را کاهش دهد و بدین ترتیب، تعادل را در دستگاه عصبی خودگردان برقرار کند. بعضی از شرکت نمایندگان پس از طی کردن دوره درمان، بهبودی هایی را در الگوهای روحی و خواب خود گزارش دادند.

برقراری این تعادل می تواند سلامتی را به افراد مسن بازگرداند و به افرادی که به اختلالات گوناگون از جمله بیماری های قلبی و روحی مبتلا هستند، یاری کند. بهبود تعادل در دستگاه عصبی خودگردان می تواند خطر مرگ را نیز رفع کند و احتیاج به بستری شدن در بیمارستان را نیز کاهش دهد.

پژوهشگران دریافتند افرادی که بیشترین عدم تعادل را در شروع آنالیز داشتند، بیشترین بهبودی را پس از دریافت درمان تجربه کردند. آنها باور دارند که در آینده، امکان شناسایی افرادی که امکان بهبودی آنها بیشتر است نیز وجود خواهد داشت.

دکتر سوزان دوچارز(Susan Deuchars)، یکی از نویسندگان این پژوهش گفت: ما باور داریم تحریک عصب واگ به وسیله پوست می تواند تفاوت قابل توجهی در زندگی افراد ایجاد کند و امیدواریم که بتوانیم از این روش، در پژوهش های بیشتری استفاده کنیم و آن را برای درمان چند نوع اختلال به کار ببریم.

از آنجا که این پژوهش، شرکت نمایندگان کمی را در مدت کوتاهی مورد آنالیز قرار داده است، برای درک اثرات بلند مدت تحریک عصب واگ به وسیله پوست بر سلامتی، باید پژوهش های بیشتری صورت بگیرند.