تصاویر ، تفاوت شگفت انگیز و حیرت آور اولین و آخرین عکس گرفته شده از فضا ! - وبلاگ تفریح و سرگرمی

به گزارش وبلاگ تفریح و سرگرمی، گجت نیوز نوشت: در ادامه برای نشان دادن پیشرفت تلکسوپ های فضایی از سال 1800، مقایسه ای بین تصاویر قدیمی اجرام کیهانی و تصاویر جیمز وب خواهیم داشت.

امروزه پیشرفته ترین تلسکوپ ها به ستاره شناسان در نگاه کردن به اجرام کیهانی دوردست یاری می نمایند. اما راستا رسیدن به فناوری امروز طولانی بوده است. در ادامه این مطلب نگاهی به پیشرفت تلکسوپ های فضایی از سال 1800 خواهیم داشت. مقایسه ای بین تصاویر قدیمی نجوم و تصاویر نو جیمز وب به ما این پیشرفت را نشان می دهد.

آنالیز پیشرفت تلکسوپ های فضایی از سال 1800 و قدرت جیمز وب

نوترین و قدرتمند ترین تلسکوپ نجومی ناسا، یعنی تلسکوپ فضایی جیمز وب از ماه جولای تا به امروز تصاویر بسیار واضحی از دوردست ترین اجرام دنیا ارائه نموده است. اما مدت ها قبل از پیشرفت تلکسوپ های فضایی، ستاره شناسان دنیا را با استفاده از شکل اولیه عکاسی، یعنی به وسیله صفحات شیشه ای مشاهده می کردند.

ه مدت تقریباً 100 سال (از اواخر قرن نوزدهم تا دهه 1980 میلادی) ستاره شناسان از صفحات شیشه ای با ضخامت شیشه های پنجره برای گرفتن نور از ستارگان، خوشه ها و سایر اجرام آسمانی استفاده می کردند. ستاره شناسان برای نقشه برداری از آسمان، تلسکوپ را برای مدت طولانی به صورت دستی روی یک جسم قرار می دادند.

نوردهی بر روی صفحات شیشه ای پوشیده شده با امولسیون های حساس به نور انجام می شد. سپس ستاره شناسان صفحات را مانند فیلم در اتاق تاریک توسعه می دادند. ستاره شناسان با دقت این ورقه های شیشه ای شفاف نگاتیو، لکه های تیره ستارگان و سایر اجرام کیهانی پراکنده را مطالعه می کردند.

تصویر زیر آنی جامپ کانن (ستاره شناس) را نشان می دهد که آسمان شب را با استفاده از صفحات عکاسی در رصد خانه کالج هاروارد (اوایل تا اواسط قرن بیستم) آنالیز می نماید.

صفحات عکاسی (اولین اطلس های عکاسی از آسمان) به ستاره شناسان در ایجاد یک سیستم طبقه بندی اجرام ستاره ای یاری کرد. این طبقه بندی به مدت یک قرن به طور رسمی مورد استفاده نهاده شد.

البته ستاره شناسان هنوز از این صفحات شفاف استفاده می نمایند؛ زیرا این صفحات بینشی از گذشته ستاره ای و تکامل دنیا را ارائه می نمایند. تصاویر قدیمی اجرام آسمانی به وسیله صفحات عکاسی در مقایسه با تصاویر مادون قرمز جیمز وب، پیشرفت فناوری در تصویربرداری واضح تر و عمیق تر از کیهان را نشان می دهد.

جیوانا جیاردینو، دانشمند تلسکوپ جیمز وب در آژانس فضایی اروپا گفت:

ما از چشم انسان به صفحات عکاسی و اکنون به دستگاه های الکترونیکی مانند تلسکوپ فضایی جیمز وب رسیده ایم. پرش های فناوری به ما اجازه داده است که تلسکوپ های بزرگ تری داشته باشیم تا بتوانیم اجرام کم نورتر را مشاهده کنیم.

پیشرفت تلکسوپ های فضایی در تصویربرداری از سحابی کارینا

سحابی کارینا، مجموعه ای از گاز و ستاره های جوان در فاصله 7600 سال نوری از ما و چهار برابر سحابی شکارچی است که برای اولین بار در سال 1752 کشف شد. این منطقه وسیع و ستاره زا، ستارگان جوان و فوق العاده ای را در خود جای داده است؛ از جمله Eta Carinae، یک سیستم فرار شامل دو ستاره پرجرم که به دور یکدیگر می چرخند.

تصویر سمت چپ از سحابی کارینا، یک تصویر صفحه شیشه ای است که در آرکیپا، پرو در تاریخ 7 آوریل سال 1896 گرفته شده است. تصویر سمت راست از سحابی کارینا به وسیله جیمز وب گرفته شده است.

رصدخانه کالج هاروارد، مجموعه ای بیش از نیم میلیون صفحات شیشه ای دارد. یکی از این صفحات شیشه ای در سال 1896 با استفاده از یک تلسکوپ 24 اینچی گرفته شده است. این تصویر به طور ضعیفی سحابی را در برابر تکه ای بزرگ تر از آسمان به ثبت رسانده است. در ماه ژوئیه جیمز وب نیز یک تصویر از سحابی کارینا گرفت؛ اما تفاوت چشمگیری بین این دو تصویر وجود دارد.

نیکو کارور (Nico Carver) کتابدار رصدخانه کالج هاروارد می گوید:

توانایی بزرگنمایی جیمز وب، صد برابر بهتر از چیزی است که ستاره شناسان می توانند در صفحات شیشه ای عکاسی ثبت نمایند.

جیاردینو نیز می گوید:

جیمز وب یک شگفتی در فناوری است. این ابزار بسیار پیشرفته است. توانایی جیمز وب به وسیله پیشرفت فناوری تلسکوپ ها در طول زمان ممکن شد.

مقایسه تصاویر قدیمی از مشتری و تصویر نو جیمز وب

در سمت چپ تصویر زیر، تصویر صفحه شیشه ای مشتری را مشاهده می کنید که در سال 1889 در قلعه ویلسون، نوادا گرفته شد. در سمت راست، تصویر تلسکوپ فضایی جیمز وب از مشتری را مشاهده می کنید که در سال 2022 گرفته شده است.

گالیله در سال 1610 برای اولین بار مشاهدات دقیقی از سیاره مشتری را با یک تلسکوپ کوچک انجام داد. تصاویر اولیه غول گازی، نوارهای ضعیف ابرها و لکه سرخ بزرگ (طوفان بزرگی که قرن ها در حال چرخش بوده است) را نشان می دهد. به گفته کارور، تصویر صفحه شیشه ای سال 1889 در نوادا با استفاده از یک تلسکوپ 13 اینچی گرفته شده است.

در سمت چپ تصویر صفحه شیشه ای سیاره مشتری را که در سال 1927 گرفته شده است، مشاهده می کنید.

تصویر اخیر جیمز وب از مشتری که در ماه جولای به ثبت رسید و در ماه آگوست منتشر شد، جو متلاطم سیاره و لکه سرخ بزرگ را با جزئیات قابل توجهی نشان می دهد. بعلاوه تلسکوپ جیمز وب، حلقه های نازک مشتری را که از ذرات گرد و غبار ناشی از زباله ها و شفق های قطبی قابل مشاهده در قطب شمالی و جنوبی مشتری تشکیل شده بود، مشاهده کرد.

تصویر صفحه شیشه ای از مشتری در بالا سمت چپ از موسسه کارنگی (Carnegie) است. این موسسه، مجموعه 250 هزار صفحه شیشه ای از رصدخانه لاس کامپاناس و رصدخانه های کوه ویلسون و پالومار در کالیفرنیا را نگهداری می نماید.

پیشرفت تلکسوپ های فضایی در تصویربرداری از پنج قلوی استفان

در تصویر زیر سمت چپ، تصویر صفحه شیشه ای از پنج قلوی استفان مربوط به سال 1974 را مشاهده می کنید. کهکشان ها در این تصویر بسیار کم رنگ تر و محو هستند. در سمت راست برای مقایسه، تصویر جیمز وب از پنج قلوی استفان را مشاهده می کنید که جزئیات بی سابقه ای از این کهکشان ها را نشان می دهد.

پنج قلوی استفان، مجموعه ای از پنج کهکشان در فاصله 290 میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی پگاسوس است که اولین بار در سال 1877 کشف شد. چهار کهکشان از این پنج کهکشان به صورت گرانشی در یک ادغام آهسته برهمکنش دارند. کهکشان پنجم به زمین بسیار نزدیک تر است و حدود 40 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد.

در سمت چپ تصویر زیر، تصویر صفحه شیشه ای پنج قلوی استفان را مشاهده می کنید که در تاریخ 1 اکتبر 1937 در رصدخانه اوک ریج ماساچوست گرفته شد. در سمت راست نیز تصویر جیمز وب را از همین منطقه مشاهده می کنید. این مقایسه به وضوح پیشرفت تلکسوپ های فضایی را نشان می دهد.

به گفته جیاردینو، یکی از اصلی ترین دلایلی که جیمز وب می تواند چنین عکس های واضحی از کهکشان ها بگیرد، توانایی آن در تشخیص نور فروسرخ است. به گفته ناسا، تصویر جیمز وب، موزائیکی بزرگ از تقریباً هزار تصویر است و بیش از 150 میلیون پیکسل دارد.

به گفته جیاردینو، پیکسل های بیشتر به ستاره شناسان در ثبت تصاویری با وضوح بالاتر از کیهان یاری می نماید.

227227