تفکرات متعالی دیوید لینچ از زندگی در قرنطینه - وبلاگ تفریح و سرگرمی

به گزارش وبلاگ تفریح و سرگرمی، در این روزهای کرونا که همه مردم دنیا در قرنطینه به سر می برند ستاره های عظیم فرهنگ و هنر هم از حال و روزشان در قرنطینه می گویند. پدرو آلمادووار یادداشت هایی می نویسد و از فیلم هایی که در قرنطینه دیده صحبت می نماید و هالیوود ریپورتر هم سراغ دیوید لینچ، کارگردان عظیم رفته و از او درباره شیوه زندگی اش در این روزهای عجیب سوال نموده است. دیوید لینچ در قرنطینه حرف های جالبی درباره کرونا و زمین و آدم ها و البته تلویزیون و سینما می زند.

دیوید لینچ فیلمساز، نقاش، موزیسین، عکاس و طراح صدای آمریکایی است. فیلم های او معمولا در فهرست بهترین آثار تاریخ سینما قرار می گیرند و پالین کیل منتقد معروف درباره اش گفته بود: او اولین فیلم های سورئالیستی عامه پسند دنیا را ساخت. جاده مالهالند، مخمل آبی، کله پاک کنی و مرد فیل نما از فیلم های دیوید لینچ هستند.

این سینماگر مولف در قرنطینه هم کارهای ارزنده ای انجام می دهد. روی پروژه های مختلف هنری اش کار می نماید برای این که انتظار دارد این جهت طولانی باشد. خودش می گوید: واقعا فکر نمی کنم تا زمانی که واکسن کرونا پیدا گردد فیلمی بسازم.

در شرایطی که ویروس کرونا باعث شده فراوریات دچار وقفه شوند، صنعت سرگرمی خودش را در قلمرویی ناشناخته می بیند. برای این که بهتر دستتان بیاید که این روزها در عالم هنر چه می گذرد هالیوود ریپورتر سراغ بازیگران، فیلمسازان و نویسندگان سینما رفته که در این روزهای پرچالش مشغول کار هستند.

اگر خیابان های خالی آمریکا الان حس و حال متمایز کارهای لینچ را در دوران قرنطینه دارند خود دیوید لینچ متوجه این موضوع نشده است. این کارگردان-فیلمنامه نویس که آثار وهم آور هنری مثل مخمل آبی و جاده مالهالند ساخته و سریال تویین پیکس: بازگشت او هم که از شبکه شو تایم پخش شد سال 2018 نامزد 9 جایزه امی شد، در دوران بحران کووید 19 خودش را در استودیویی در هالیوود حبس نموده و با نقاشی، موسیقی و پروژه های سینمایی مشغول است. او به بخش مثبت ذهنش با تمرین های مراقبه متعالی (TM) که انجام می دهد اعتبار می بخشد. بنیاد دیوید لینچ که توسط او تاسیس شده در حال حاضر برای کادر درمانی که این روزها بسیار مضطرب و تحت فشار هستند تمرینات TM را عرضه می نماید.

با این موقعیت فعلی چه طور خودتان را تطبیق داده اید؟

راستش خیلی خوب. من از انزوا خوشم می آید.

قرنطینه شدن و حبس شدن در خانه خیلی با زندگی روزانه معمول شما تفاوت ندارد؟

نه. خیلی هم خوب است و من پروژه های زیادی دارم که می توانم به تنهایی رویشان کار کنم. در نتیجه برای من مسئله ای به وجود نیامده است.

یعنی هیچ چالشی نداشته اید؟

نه تا این جا که همه چیز خوب پیش رفته است.

آیا این خیابان های خالی شما را یاد هیچ کدام از فیلم هایتان می اندازد؟

می توانم خیابان ها را با چشم ذهنم تصور کنم اما من بیرون نرفته ام. خانه ام را ترک ننموده ام و تمام مدت همین جا داخل خانه مشغول کار روی پروژه هایم بودم.

اگر کسی با خود-قرنطینگی مشکل داشته باشد و زمان برایش سخت بگذرد چه کاری می تواند انجام بدهد که راحت تر با این اوضاع کنار بیاید؟

ما دنیا درونی مان را داریم و اگر این دنیا با ترس و تنش و اضطراب پر گردد، اگر واقعا بخواهند که ماشین ذهن شان را از چیزهای منفی پاک نمایند و چیزهای ارزشمند را جایگزینش بنمایند، ضروری است از تکنیک مراقبه متعالی (TM) استفاده نمایند. این تکنیک به شما اجازه می دهد که درون خودتان شیرجه بزنید و عمیق شوید و به لحاظ روحی رشد کنید و آن گنجی را که در وجود هر انسانی نهفته است تجربه کنید. گنجینه ای از هوش، خلاقیت، صلح، عشق، انرژی و شادی. این احساسات می توانند در عرض چهار روز و با یک ساعت و نیم تمرین روزانه توسط یک معلم شایسته وارد وجودتان شوند و بعد زندگی خوب خواهد شد.

آیا مردم می توانند در این روزهای قرنطینه هم به دروس TM دست پیدا نمایند؟

شما به یک معلم خوب احتیاج دارید و درس های اولیه نفر به نفر است. در نتیجه می توانید شش یا هشت فوت در همه اوقات از معلم تان فاصله بگیرید و این تکنیک را در روزهایی که از بقیه مردم دور هستید، یاد بگیرید. می دانم گفتن این که بروید بیرون و به دستش بیاورید در این حال و اوضاع خطرناک است اما به هر حال این چیزی است که برای همه ی آدم ها وجود دارد و می توانند از آن استفاده نمایند.

در رویای شما بشریت بعد از بحران کووید 19 به چه سمتی می رود؟

من نمی دانم چه طور قرار است این اتفاق تمام گردد اما گمان می کنم که مادر طبیعت نقش عظیمی در آن چه پیش می آید بازی خواهد نمود. می گویند به وسیله تصاویر ماهواره ای دیده اند که همه چیز در دنیا تمیزتر شده است چون مردم آن بیرون نیستند که آلودگی فراوری نمایند. و به نوعی دنیا محبت آمیز تر، تمیزتر، آرامتر و صلح آمیزتر است. فکر می کنم مردم از این بحران متفاوت با آن چه قبل از این ماجرا بوده اند بیرون بیایند. الان آدم های زیادی هستند که می خواهند سر کارشان برگردند و فکر نمی کنم به این سادگی این اتفاق امکان پذیر باشد. فکر می کنم این ماجرا به اندازه ای طول خواهد کشید تا به آهستگی زندگی مردم تغییر کند. و فکر می کنم از طرف دیگر همه چیز روحانی تر، محبت آمیز تر و مهربان تر می گردد و مردم بیشتر به یکدیگر اهمیت خواهند داد. برای هر نوآوری و اختراعی بیشتر هیجان زده می شوند و به دنبال درمانی برای مسائل خواهند بود. به نظرم به این سمت می رویم که دنیا واقعا خارق العاده ای داشته باشیم.

آیا قرنطینه روی فراوری هیچ کدام از پروژه های شما تاثیر گذاشته است؟

قرنطینه همه پروژه هایی را که شامل کار با دیگران می شد، متوقف کرد. ما را مجبور کرد سمت چیزهایی برویم که خودمان به تنهایی می توانیم انجام بدهیم. مثلا من دارم موسیقی را تجربه می کنم. می توانم هر جور تصویر متحرکی را که با کامپیوتر خودم بتوانم انجام بدهم تجربه کنم. و می توانم در کارگاه چوب کار کنم و با چوب چیزهایی بسازم. می توانم به استودیوی نقاشی بروم و نقاشی کنم. در حال حاضر شما نمی توانید روی فیلم کار کنید و من فکر می کنم برای مدت طولانی شرایط همین خواهد بود. ما قادر نخواهیم بود با عوامل زیاد به همان شیوه نرمال فیلمسازی کار کنیم. در حال حاضر این کار خیلی خطرناک است. این چیزی است که واقعا باید به آن فکر کرد. واقعا فکر نمی کنم تا وقتی واکسن کرونا بیاید بتوانم فیلم بسازم.

شایعاتی شنیدم که روی یک سریال تلویزیونی که تا به امروز اطلاعاتی از آن به بیرون درز ننموده برای نتفلیکس کار می کنید؟

همه جور شایعه ای به گوش می رسد. من همین الان سریالی به نام جک چه کار می کرد؟ روی نتفلیکس دارم. یک نمایش فوق العاده درباره یک میمون است. از آن چیزهایی است که باید ببینید. و واقعا در زمان قرنطینه به شما یاری خواهد نمود.

و آن سریال دیگر؟

همه این شایعات می پیچند اما می توانم به شما بگویم که در حال حاضر هیچ اتفاق دیگری در دست اجرا نیست.

خب پس شایعات حقیقت ندارند؟

شایعه حتی اگر حقیقت داشته باشد هم شایعه است. هیچ اتفاقی نمی افتد.

این هفته چند عکس از فیلم اقتباسی جدید سینمایی تل ماسه که دنی ویلنوو ساخته منتشر شد. آن ها را دیدید؟

من کوچکترین علاقه ای به تل ماسه ندارم.

(دیوید لینچ در دهه هشتاد خودش اقتباسی از این کتاب فرانک هربرت ساخته بود.)

چرا علاقه ای ندارید؟

برای این که مرا غمگین می نماید. فیلم من یک شکست بود و حتی نسخه نهایی آن را هم نداشتم. این داستان را میلیون ها بار تعریف نموده ام. این فیلمی نبود که من می خواستم بسازم. البته برخی از بخش های آن را خیلی دوست دارم اما برای من یک شکست کامل و تمام عیار بود.

هیچ وقت اقتباس دیگری از تل ماسه را ندیدید؟

گفتم که کوچکترین علاقه ای به این ماجرا ندارم.

اگر حق انتخاب داشتید تمایل تان به ساخت کدام بیشتر بود؟ فیلم سینمایی یا سریال تلویزیونی؟

در حال حاضر سریال تلویزیونی. به نظرم الان فیلم های سینمایی به جز بلاک باسترها دچار مشکل می شوند. فیلم های هنری هیچ شانسی ندارند. ممکن است برای یک هفته در سینماها اکران شوند یا در پردیس های سینمایی سالن های کوچکتر به آن ها تعلق بگیرد و بعد در شبکه های نمایش خانگی و نسخه های بلوری به بازار بیایند. تجربه پرده عظیم در حال حاضر از دست رفته است. از دست رفته ولی البته فراموش نشده.

درباره افسون جشنواره کن چه می گویید که دوباره جاده مالهالند را پخش کردند و برای فرش قرمز آن عکس گرفتند؟

زیبا بود. می دانید کن محل فوق العاده ای برای دوستداران سینماست. اما تیری فرمو، مدیر فستیوال به من گفت که پرده ای که روی آن فیلم را نمایش دادند کوچکتر شده است. اما در دهه 90 فیلم قلب وحشی که برایش نخل طلای کن را گرفتم روی پرده ای به مراتب عظیمتر به نمایش درآمد و صدای اتاق هم آنالوگ بود. غیرواقعی بود. یک پرده عظیم با صدای نرم و درخشان. به لحاظ سمعی و بصری در بهترین حالت بود.

آیا دیگر به ساختن فیلم بلند فکر نمی کنید؟

هیچ وقت نمی توانید چنین چیزی را بگویید. اما من واقعا عاشق داستان های دنباله دار و تلویزیون های کابلی هستم. فکر می کنم تلویزیون جای در حال حاضر جای آرت هاوس (به معنای سینماتک ها و محل پخش فیلم های هنری) را گرفته است. شما آزادی عمل کامل دارید. صدا به خوبی سالن های سینما نیست و پرده هم به آن عظیمی نیست. اما تلویزیون ها روز به روز عظیمتر و عظیمتر و بهتر و بهتر می شوند. درنتیجه جای امیدواری است.

فهرست پیشنهادی پدرو آلمادووار برای فیلم بینی در قرنطینه

منبع: hollywood reporter