روش های از بین بردن جای زخم و بخیه - وبلاگ تفریح و سرگرمی

به گزارش وبلاگ تفریح و سرگرمی، امروزه روش های مختلفی مانند لیزر فراکشنال، اعمال جراحی، استفاده از ژل تزریقی و... برای از بین بردن جای زخم و بخیه توسط متخصصین پیشنهاد می شود

از بین بردن جای زخم و بخیه قدیمی

زخم شدن بدن و پوست از حوادثی است که همه انسان ها در زندگی خود حداقل یکبار آن را تجربه نموده اند. این جراحات ممکن است به صورت جزیی یا در ابعادی عظیمتر رخ دهند. تصادفات سنگین یا حادثه هایی این چنینی باعث ایجاد زخم هایی شدید شده که معمولا اعمال جراحی همراه با تعداد بخیه زیاد را در پی دارند. یادگاری هایی بر پوست که گاها هیچگاه از بین نمی فرایند. دانش پزشکی امروزه راهکار هایی را برای از بین بردن جای زخم و بخیه پیشنهاد داده که در ادامه این مطلب از وبلاگ تفریح و سرگرمی به بخشی از آن ها خواهیم پرداخت.

نکته:

همیشه این را در نظر داشته باشید که ترمیم شدن پوست به معنای برگشتن به حالت قبلی نیست. شاید موضع و محل زخم و بخیه بسیار نسبت به حالت قبل از ترمیم بهبود یابند ولی هیچگاه مانند پوست اولیه نخواهند شد. پس نبایستی توقعی بیجا نسبت به درمان داشته باشیم.

قبل از درمان بایستی به این نکته توجه کنیم که نوع زخم ایجاد شده چیست؟ آیا زخم ها از نوع سطحی هستند یا عمقی؟ محل جوشگاه بخیه به چه شکلی است؟ و… این ها سوالاتی هستند که می توانند روش درمانی مخصوص به خود را داشته باشند.

روش های از بین بردن جای زخم و بخیه قدیمی

برداشتن جوشگاه از طریق جراحی

یکی از راهکار هایی که متخصصین برای رفع جوشگاه های عظیم پیشنهاد می دهند برداشتن آن از طریق عمل جراحی است. بدین صورت که با جراحی جوشگاه برداشته و مجددا روی آن بخیه می گردد. در بار دوم بخیه بسیار باریکتر و در نتیجه خط جوشگاه نیز باریک می گردد. اگر طول جوشگاه و جای بخیه طولانی باشد پزشک بخیه دوم را به طور نا منظم انجام داده تا خط کوتاه تر به نظر برسد. انتقال جوشگاه به مناطقی که خود دارای خط طبیعی در بدن هستند نیز از دیگر تکنیک های رفع کردن جای زخم و بخیه از طریق جراحی است.

استفاده از لیزر فراکشنال CO2

مکانیسم این لیزر بدین صورت است که (به جای تابیدن نور لیزر با شعاع بزرک در لیزرهای قدیمی) ستون های از نور لیزر با شعاع هایی بسیار باریک در حد میکرون بر روی سطح پوست تابیده میگردد لذا مناطقی از سطح پوست (اپیدرم)عملا سالم می ماند و از همین مناطق اشعه نخورده یا سالم هست که ترمیم پوست بسرعت انجام میگردد. تابیدن نور این لیزر در این ناحیه باعث تشکیل کلاژن های جدید شده و بتدرج طی 2تا 4 ماه عمق چاله ها و اسکارهای بعد از اکنه یا جوش و یا بعد از عمل (جای بخیه) بهبودی قابل ملاحظه ای پیدا خواهند کرد.

میکرودرم ابریژن (لایه برداری شیمیایی)

میکرودرم ابریژن و لایه برداری شیمایی روش های لایه برداری هستند که به آرامی سطح پوست را بازسازی می نمایند. این روش درمانی برای رفع سازی جای زخم های اضافی فوق العاده است. این لایه برداری با کریستال های معدنی، نوک الماس یا با استفاده از اسیدهای مختلف صورت می گیرد. در این روش سلول های اسیب دیده و مرده در سطح پوست از بین می فرایند. با حذف این سلول های سطحی، پوست نرم و انعطاف پذیر می گردد و در عین حال بازسازی سلول های جدید پوست تحریک می گردد. این روش درمانی برای بافت پوست ناصاف یا جای زخم خفیف مناسب است. افرادی که ترکیبی از آکنه و جای زخمه آکنه دارند از این روش درمانی بهره می برند.

پس از انجام روش میکرودرم ابریژن، پوست سفت می گردد. برخی از افراد دچار ورقه ورقه شدن پوست می شوند و از این رو بهتر است از کرم مرطوب نماینده ای که متخصص پوست تجویز می نماید را استعمال کنید.

استفاده از مواد پرنماینده (فیلرها) برای درمان جای زخم و بخیه

تزریق فیلرهایی مانند کلاژن یا چربی، فورا اسکارهای فرورفته را از بین می برد. ولی اثر این روش دائمی نیست و باید بعد از مدتی دوباره تزریق گردد.

ورق های ژل سیلیکون

گذاشتن یک ورق ژل سیلیکون روی جای زخم در هر روز، ممکن است آن را کمرنگ و محو کند و یا از بدتر شدن آن جلوگیری کند. ورق ژل سیلیکون را می توانید از داروخانه و یا مطب پزشکان متخصص پوست تهیه کنید. از ورق ژل سیلیکون حداقل باید سه ماه استفاده کرد تا بهترین نتیجه را بگیریم.

تزریق استروئیدها (کورتون ها)

این روش اسکارهای برآمده را صاف و مسطح می نماید، ولی احتیاج به یک دوره درمانی طولانی مدت دارد.

روش های گفته شده معمولا برای رفع کردن و رفع جای زخم های عظیم و بخیه هایی است که به راحتی و با کرم های پوستی قابل محو شدن نیستند. با انجام هر یک از این راه حل ها می توان تا حدی از ظاهر بد بخیه و جوشگاه ها جلوگیری کرد و باعث افزایش اعتماد به نفس فرد گردد.