کیست کبد؛ علائم، علل، انواع، تشخیص و درمان - وبلاگ تفریح و سرگرمی

به گزارش وبلاگ تفریح و سرگرمی، کیست های کبدی کیسه های پر از مایعی هستند که روی کبد شما ظاهر می شوند. تقریباً همه کیست های کبدی خوش خیم و غیر سرطانی هستند و به مقدار ای بزرگ نمی شوند که علائم ایجاد نمایند.

به گزارش روزیاتو، کیست های کبد معمولا تا زمان بروز علائم به درمان احتیاج ندارند و به ندرت در عملکرد کبد اختلالی ایجاد می نمایند. پزشکان می توانند کیست کبد را با جراحی یا دارو درمان نمایند.

آیا کیست کبد شایع است؟

کیست های خوش خیم کبد که گاهی اوقات کیست های ساده نامیده می شوند، شایع ترین شکل کیست کبدی هستند. محققان تخمین می زنند که 5٪ تا 10٪ از مردم در سراسر دنیا کیست کبدی دارند.

چه کسانی به کیست کبد مبتلا می شوند؟

به طور کلی، کیست های کبدی ممکن است افراد بین 30 تا 70 سال را تحت تاثیر قرار دهند، اما تنها 10 تا 15 درصد از افراد علائم واضحی را تجربه می نمایند. زنان بیشتر از مردان با کیست کبدی متولد می شوند و مردان بیشتر از زنان به کیست کبدی مبتلا می شوند.

علائم کیست کبد

بیشتر کیست های کبدی هیچ علامتی ایجاد نمی نمایند. به همین خاطر بیشتر افراد از وجود آن ها آگاه نیستند، اما در بعضی از موارد، زمانی که کیست بزرگ شود، باعث ایجاد این علایم می شود:

نفخ

درد در قسمت راست و بالای شکم

احساس پری و ناراحتی در داخل شکم

سوزش سر دل

تهوع و استفراغ

درد در شانه راست

زمانی که کیست کبدی عامل ایجاد درد باشد، درد آن معمولاً ناگهانی و با شدت خفیف تا شدید است، اما کیست های کبدی کوچک دردی ایجاد نمی نمایند و علامتی هم ندارند. به همین خاطر سال ها ناشناخته باقی می مانند. در صورتی که بزرگ شدن کیست چشمگیر باشد می توانید کیست را از خارج بدن از روی شکم احساس کنید.

درد ناگهانی و تیز در قسمت بالایی شکم ممکن است زمانی رخ دهد که کیست آغاز به خونریزی کند. بعضی اوقات خونریزی به خودی خود بدون احتیاج به درمان متوقف می شود. در این صورت درد و سایر علائم پس از چند روز بهبود می یابد. از میان کسانی که به کیست کبد مبتلا هستند، حدود 5% علائم و نشانه هایی را ظاهر می سازند.

علل کیست کبد

کیست های کبدی در نتیجه تغییر شکل مجاری صفراوی ایجاد می شوند. این در حالی است که دلیل دقیق این تغییر شکل معین نیست. صفرا مایعی است که به وسیله کبد فراوری می شود و به هضم یاری می نماید. این مایع از مجاری یا ساختار هایی لوله مانند از کبد به سوی کیسه صفرا حرکت می نماید. بعضی افراد با کیست های کبدی متولد می شوند در حالی که در دیگر افراد در سنین بالاتر کیست ایجاد می شود. حتی زمانی که کیست های کبدی از زمان تولد ایجاد شده باشند ممکن است تا بروز علائم در بزرگسالی به صورت ناشناخته باقی بمانند.

ارتباطی میان کیست های کبدی و یک انگل به نام اکینوکوک وجود دارد. این انگل در محل نگهداری گاو و گوسفند وجود دارد. افراد با مصرف غذای آلوده، به این انگل دچار می شوند و انگل می تواند سبب ایجاد کیست در قسمت های مختلف بدن، مانند کبد، شود. در خصوص بیماری کبد پلی کیستیک زمانی که سابقه خانوادگی ابتلا به این بیماری وجود داشته باشد بیماری می تواند به صورت وراثتی منتقل شود یا بیماری ممکن است بدون دلیل معینی ایجاد شود.

تشخیص کیست کبد

بسیاری از اوقات پزشک هنگام انجام آزمایش های تصویربرداری برای سایر بیماری ها، متوجه کیست های کبدی می شوند. آزمایش های تصویربرداری که کیست های کبدی را نشان می دهند عبارتند از:

سونوگرافی. سونوگرافی ها از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویر و فیلم های بلادرنگ از اندام های داخلی یا سایر بافت ها استفاده می نمایند.

CT اسکن. سی تی اسکن از یک سری اشعه ایکس و یک کامپیوتر برای ایجاد تصاویر سه بعدی از بافت های نرم و استخوان های شما استفاده می نماید.

MRI. این آزمایش بدون درد با استفاده از یک آهنربای بزرگ، امواج رادیویی و یک کامپیوتر، تصاویر بسیار واضحی از اندام ها و ساختار های بدن شما فراوری می نماید.

اگر پزشک در طول آزمایش های تصویربرداری کیست کبد را تشخیص دهد، ممکن است موارد زیر را برای تشخیص یا رد شرایطی مانند کیست های پیش سرطانی یا سرطانی کبد، بیماری کبد پلی کیستیک یا کیست های کبدی ناشی از انگل ها انجام دهد:

معاینه جسمی

آنالیز تاریخچه پزشکی. پزشک ممکن است از شما بپرسد که آیا سابقه بیماری مزمن کبدی دارید، و بعلاوه سوالاتی در خصوص سابقه پزشکی خانوادگی و سابقه سفرهایتان از شما بپرسد.

تست های سرودیاگنوستیک (Serodiagnostic tests). این آزمایش ها برای شناسایی آنتی بادی های خاص در نمونه خون استفاده می شوند.

سونوگرافی با افزایش کنتراست. در سونوگرافی کنتراست افزوده امواج صوتی با فرکانس بالا به وسیله بافت های بدن ارسال می شود و پژواک ها ضبط می شوند و به فیلم یا عکس تبدیل می شوند.

آیا کیست کبد سرطانی است؟

کیست های کبدی به ندرت مستعد سرطان هستند یا به کیست های سرطانی تبدیل می شوند. پزشکان از جراحی برای درمان کیست های کبدی که علائم ایجاد می نمایند یا سرطانی هستند، استفاده می نمایند. حدود 1 تا 5 درصد از همه کیست های کبدی پیش سرطانی هستند و حدود 30 درصد از این کیست ها سرطانی می شوند.

آیا کیست کبد خطرناک است؟

در حالی که تقریباً همه کیست های کبدی خوش خیم و غیر سرطانی هستند و به میزان کافی بزرگ نمی شوند که علائم ایجاد نمایند، با این حال، دو نوع بیماری کبد کیستیک ممکن است به جراحی یا درمان دیگری احتیاج داشته باشد:

کیست هیداتید: بیماری هیداتید به وسیله انگل هایی ایجاد می شود که معمولاً به وسیله آب از سگ و گوسفند به انسان منتقل می شود. این انگل ها به کیست روی کبد و سایر نواحی بدن افراد تبدیل می شوند. در صورت عدم درمان، بیماری هیداتید می تواند باعث تب، یرقان یا ائوزینوفیلی یا تعداد غیرعادی بالای گلبول های سفید خون شود. پزشکان این کیست ها را با دارو، از جمله شیمی درمانی، برای از بین بردن انگل و جراحی برای برداشتن کیست ها درمان می نمایند.

بیماری کبد پلی کیستیک (PLD): این اختلال ارثی نادر حدود 1 تا 10 نفر از هر 100،000 نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. افراد مبتلا به PLD خوشه هایی از کیست های خوش خیم یا ساده روی کبد خود ایجاد دارند. این کیست ها ممکن است شبیه خوشه های انگور بسیار بزرگ به نظر برسند. تنها حدود 20 درصد از افراد مبتلا به PLD علائم قابل توجهی نشان می دهند و بیشتر افراد تا زمانی که بالغ شوند علائمی ندارند. با گذشت زمان، کبد افراد بزرگتر می شود و باعث تورم یا متسع شدن شکم و ناراحتی می شود.

آیا کیست های کبدی خود به خود از بین می روند؟

بعضی از مطالعات پزشکی نشان می دهد که کیست های خوش خیم کبد بدون درمان از بین می روند. مهم است که به یاد داشته باشید که بیشتر کیست های کبدی خوش خیم هستند و به میزان کافی بزرگ نمی شوند که علائم ایجاد نمایند.

درمان کیست کبد

بیشتر کیست های خوش خیم یا ساده کبدی احتیاجی به درمان ندارند. اما پزشک ممکن است کیست های خوش خیم یا ساده کبدی را که بزرگتر از 4 سانتی متر می شوند، از بدن خارج کند.

روش ها و جراحی ها برای برداشتن کیست های خوش خیم بزرگ، کیست های ناشی از بیماری کبد پلی کیستیک و کیست های پیش سرطانی یا سرطانی کبد عبارتند از:

آسپیراسیون از راه پوست (Percutaneous aspiration). پزشک از سونوگرافی یا سی تی اسکن برای وارد کردن سوزن یا کاتتر در کیست های کبدی و تخلیه مایع کیست ها استفاده می نمایند.

فنستراسیون کیست (Cyst fenestration). این جراحی کیست های بزرگ را با برداشتن دیواره کیست درمان می نماید.

برداشتن کبد. در این جراحی قسمت هایی از کبد که تحت تاثیر کیست قرار گرفته اند از بین می برند.

آمبولیزاسیون ترانس شریانی (TACE). این درمان به همان روشی عمل می نماید که برای متوقف کردن جریان رود در آن یک ساد می سازید. پزشک دارو های ضدسرطان را به یکی از شریان های شما که خون کبد شما را تامین می نماید تزریق نموده و سپس ماده ای را برای

انسداد شریان تزریق می نماید. این مواد مانند یک سد عمل می نمایند و داروی ضد سرطان را به جای شناور شدن در اطراف تومور حفظ می نمایند.

عمل جراحی. برای برداشتن کیست های خوش خیم یا سرطانی.

پیوند کبد. این جراحی بیماری کبد پلی کیستیک را که به دارو و/یا جراحی برای برداشتن کیست های کبدی پاسخ نمی دهد، درمان می نماید.

آیا می توان از کیست کبد جلوگیری کرد؟

بیشتر کیست های کبدی مادرزادی هستند، به این معنی که در بدو تولد وجود دارند.

تومور کیست و کیست کاذب چیست؟

تومور های کیستی کبد برعکس کیست ساده کبد خیلی رایج نیستند. این تومور ها دارای بخش های جامد و مایع هستند و بیشتر آن ها بدون آسیب هستند، اما ممکن است به سرطان هم تبدیل شوند. در موارد بسیار نادری افراد ممکن است دچار التهاب لوزالمعده یا پانکراس شوند و یک نوع کیست کاذب هم در کبد آن ها ایجاد شود. کیست کاذب یعنی کیست واقعی وجود ندارد، بلکه بقایا و مایعات به جامانده از لوزالمعده در کبد جمع شده است که در چنین حالتی مایع اضافی را با جراحی و یا بدون آن بیرون می کشند. اگر پزشک چیزی را در کبد شما تشخیص دهد، احتمالا می تواند با آزمایش متوجه شود که کیست بوده یا تومور.

علائم تومور های کیستی کبد شامل احساس پری و درد در شکم است که باز هم سونوگرافی و سی تی اسکن می تواند این تومور ها را تشخیص دهد و همه تومور های کیستی کبد را به وسیله جراحی خارج می نمایند.